మత్తకోకిలము
మానితం బగు నా తపోమహిమం ద్రిలోక పరాభవం
బేను జేయఁగ బూని చేసితి నిట్టి దొక్క ప్రతిజ్ఞ మున్
దీని నెట్టులు గ్రమ్మఱింతు మదీయ భాషిత మెన్నఁడు
న్నేని మోఘము గాదు దిగ్ధరణీరవీందు లెఱుంగఁగన్.
(నా ప్రతిజ్ఞను ఎలా తప్పగలను?)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment