వచనము
అగ్గరుడని మాహాత్మ్యంబు నీవు నెఱుంగుదు వది యెట్లనినఁ దొల్లి కశ్యపప్రజాపతి పుత్రార్థియై భవత్ప్రభృతులైన దేవగణంబులను వాలఖిల్య ప్రముఖులైన మహామునిగణంబులను దనకు సహాయులనుగాఁ బడసి పుత్త్రకామేష్టి సేయు నాఁడు నీవు నీబలంబునకుం దగిన యిధ్మభారంబు మోచికొని యశ్రమంబున వచ్చువాఁడవై యల్పకుశపలాశేధ్మభారంబులు మోచికొని వడవడ వడంకుచు వచ్చువారి నల్పసత్త్వుల నంగుష్ఠప్రమాణ దేహుల ననవరతోపవాసకృశీభూతశరీరుల వాలఖిల్య మహామునులం జూచి నగిన నమ్మునులు సిగ్గువడి కడు నలిగి.
("అతడి గొప్పతనం నీకు కూడా తెలుసు. ఎలాగంటే, పూర్వం కశ్యపుడి పుత్రకామేష్టి యాగానికి అందరూ సహాయం చేసేటప్పుడు, నువ్వు నీ బలానికి తగిన సమిధల మోపును సునాయాసంగా మోస్తూ, చిన్నమోపులను కూడా కష్టపడి మోస్తున్న బలహీనులైన, బొటనవేలంతటి చిన్నదేహాలు గల వాలఖిల్యులను చూసి నవ్వావు. అప్పుడు వాళ్లు సిగ్గుపడి, కోపంతో.")
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment