మత్తేభము
వితతోల్కాశనిపుంజ మొక్కొయనగా విన్వీథి విక్షిప్తప
క్షతివాతాహతిఁ దూలి తూలశకలాకారంబులై వారిద
ప్రతతుల్ సాల్పడి నల్గడం జెదరఁగాఁ బాఱెన్ మనోవేగుడై
పతగేంద్రుం డమృతాంతికంబునకుఁ దత్పాలుర్ భయం బందఁగన్.
(వారు భయపడేలా గరుడుడు అమృతం దగ్గరకు ఎగిరి వెళ్లాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment