వచనము
శంతనుండు దానిం జూచి నీ వెందులదాన విట్లేల యేకతంబ యున్నదానవని యడుగ నోడి మిన్నక యున్న నాతండు తనయందు దృఢానురాగుండగుట యెఱింగి యది యి ట్లనియె.
(శంతనుడు ఆమెను చూసి, "నీవెక్కడి దానవు? ఇలా ఒంటరిగా ఎందుకున్నావు?", అని అడగటానికి జంకగా ఆమె అతడి అనురాగం గ్రహించి ఇలా అన్నది.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment