వచనము
కుంతియు న మ్మునివరు కోరిన యాహారంబు వెట్టిన సంతుష్టుం డై యమ్మునివరుం డి ట్లనియె నీమంత్రంబున నీ వే వేల్పుల నారాధించి తవ్వేల్పులు నీకోరినయట్టి పుత్త్రకుల నిత్తు రని యాపద్ధర్మంబుగా నొక్కదివ్య మంత్రంబుఁ బ్రసాదించి చనిన నమ్మంత్ర శక్తి యెఱుంగ వేఁడి కుంతి యొక్కనాఁ డే కాంతంబ గంగకుం జని యవగాహనంబు సేసి.
(కుంతి ఆ ముని కోరిన ఆహారం పెట్టగా దుర్వాసుడు సంతోషించి, ఆమె కోరిన దేవతలు ఆమెకు పుత్రులను ప్రసాదించేలా ఒక మంత్రాన్ని ఉపదేశించాడు. తరువాత ఆమె ఆ మంత్రశక్తిని తెలుసుకోవాలని ఒకరోజు గంగాతీరానికి వెళ్లి.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment