వచనము
వందురి వగచుచున్న దాని పుణ్యంబున నాదిత్యప్రేరితం బయి యనర్ఘరత్నవసుభరితం బయిన యొక్కమంజస నదీప్రవాహవేగంబునం దనయొద్దకు వచ్చిన దానిలోఁ జెచ్చెరఁ దనకొడుకుం బెట్టి కుంతి నిజగృహంబునకు వచ్చె నంత.
(అని బాధపడి, నదీప్రవాహంలో వచ్చిన ఒక పెట్టెలో తన కొడుకును పెట్టి ఇంటికి వెళ్లింది.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment