వచనము
అపుత్త్రస్య గతిర్నాస్తి యను వేదన వచనంబుం గలదు గావున నేనపుత్త్రకుండ నేమి సేయుదు ననిన మునులును గరుణించి యోగదృష్టి ననాగతం బెఱింగి నీ వపుత్త్రకుండవు గావు దైవాధిష్ఠితం బై న సంతానంబు నీకు ధర్మానిలశక్రాశ్వినులవరంబున నగు నక్షయలోకంబులుం బడయుదువు గావున సంతానార్థంబు యత్నంబుఁ సేయు మనిన విని పాండురా జాత్మగతంబునఁ బురుషుండు పుట్టుచుండి దేవఋషి పితృమనుష్యులఋణంబులు నాలుగింటితోడం బుట్టి యథాకాలవిధుల వానివలన విముక్తుండు గావలయు నట్లుగాని వానికిఁ బుణ్యలోకంబులు లేవు యజ్ఞంబులం జేసి దేవతలఋణంబును దపస్స్వాధ్యాయబ్రహ్మచర్యవ్రతంబులంజేసి ఋషుల ఋణంబును శ్రాద్ధపుత్త్రలాభంబులం జేసి పితరుల ఋణంబును నానృశంస్యంబునం జేసి మనుష్యుల ఋణంబునుం బాపవలయు నందుఁ బితరుల ఋణంబు దక్కఁ దక్కిన మూఁడు ఋణంబుల వలన విముక్తుండ నయితి.
(మునులు అతడితో - నీకు దేవతల వరాలవల్ల సంతానం కలుగుతుంది. కాబట్టి సంతానం కోసం ప్రయత్నించు - అని చెప్పారు. పాండురాజు ఇలా ఆలోచించాడు - దేవ, ఋషి, పితృ, మనుష్య ఋణాలలో పితరుల ఋణం తప్ప మిగతా మూడూ తీర్చుకొన్నాను.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment