వచనము
వారు వచ్చునంతకు నొక్కముహూర్తం బుండునది యనిన విని యక్కోమలి వినయంబునకు మృదుమధురవచనంబులకు సంతసిల్లి దానిం గన్యకగా నెఱింగి మనోజరాజ్యలక్ష్మియుంబోని దాని సర్వలక్షణలక్షితంబు లయిన సర్వావయవంబులుం జూచి సంచలితహృదయుండై నీ వెవ్వరి కూతుర విట్టి రూపలావణ్యవిలాసవిభ్రమగుణసుందరి విందుల కేల వచ్చి తని యడిగిననది యిట్లనియె.
("వారు వచ్చేవరకు వేచి ఉండండి", అన్నది. ఆమె వినయానికి సంతోషించి, మనోజరాజ్యలక్ష్మిలా ఉన్న ఆమెతో, "నువ్వు ఎవరి కుమార్తెవు? ఈ ఆశ్రమంలో ఎందుకున్నావు?", అని అడగగా ఆమె ఇలా అన్నది.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment