వచనము
మేనకయు విశ్వామిత్రు నిష్టంబునకుం దగిన కామోపభోగంబులం బెద్దకాలంబు రమియించిన నయ్యిద్దఱకు నిక్కన్యక పుట్టిన దీని మాలిని యను నొక్కయేటి పులినతలంబునం బెట్టి మేనక దేవలోకంబునకుం జనియె విశ్వామిత్రుండును దపోవనంబునకుం జనియె నంత నమ్ముని ప్రభావంబున.
(అలా వారికి శకుంతల పుట్టగా, మేనక ఆ బిడ్డను మాలినీనదీతీరాన ఉంచి స్వర్గానికి వెళ్లిపోయింది. విశ్వామిత్రుడు కూడా తపోవనానికి వెళ్లిపోయాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment