కందము
గురునాశ్రమంబునను ము
న్నరుదుగఁ బతివలనఁ గనిన యనురాగము నా
దరణము ననుగ్రహంబును
గరుణయు సంభ్రమము నపుడు గానక యెడలోన్.
(పూర్వం ఆశ్రమంలో దుష్యంతుడు తనపై చూపిన ఆదరం ఇప్పుడు కనపడకపోవటం చూసి మనసులో.)
Sunday, November 20, 2005
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment