వచనము
శుక్రుండును సురాపానమోహితుండయి యున్నఁ దొల్లింటియట్ల దేవయాని గచుం గానక దుఃఖిత యై నేఁడును గచుండు రాక మసలె నసురుల చేత నిహతుం డయ్యెఁ గావలయు నని శోకించిన దానిం జూచి శుక్రుం డిట్లనియె.
(కచుడు రాకపోవటం చూసి, మళ్లీ అతడిని రాక్షసులు చంపి ఉంటారని దుఃఖిస్తున్న దేవయానితో శుక్రుడు ఇలా అన్నాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment