వచనము
వానిం జూచి కాని కుడువనొల్ల నని దేవయాని యేడ్చుచున్నఁ బెద్దయుంబ్రొద్దునకుఁ బ్రసన్నుం డై శుక్రుండు దనయోగదృష్టిం జూచి లోకాలోకపర్యంతభువనాంతరంబునఁ గచుం గానక సురాసమ్మిశ్రభస్మమయుండై తన యుదరంబున నున్న యక్కచుం గని సుర సేసిన దోషంబును నసురులు సేసిన యపకారంబును నెఱింగి.
(కచుడిని చూసి కానీ తిననని ఏడుస్తున్న దేవయానిని చూసి శుక్రుడు అనుగ్రహించి, యోగదృష్టితో, మద్యంలో కలిపిన బూడిదరూపంలో కచుడు తన కడుపులో ఉండడం చూసి, మద్యపానం వల్ల కలిగే హానినీ, రాక్షసులు చేసిన అపకారాన్నీ తెలుసుకొని.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment