వచనము
అనిన నా కచునకు దేవయాని కరం బలిగి నీవు నామనోరథంబు విఫలంబుగాఁ
జేసిన వాఁడవు నీకు సంజీవని పని సేయకుండెడు మని శాపం బిచ్చినఁ
గచుం డేను ధర్మఁపథంబు దప్పనివాఁడను నీవచనంబున నాకు సంజీవని పని
సేయదయ్యె నేనియు నాచేత నుపదేశంబు గొన్నవారికిఁ బనిసేయుఁ గాక
మఱి నీవు ధర్మవిరోధంబు దలంచితివి గావున నిన్ను బ్రాహ్మణుండు
వివాహంబు గాకుండెడ మని దేవయానికి బ్రతిశాపం బిచ్చి తత్క్షణంబ.
(కచుడి మాటలకు దేవయాని అలిగి, అతడికి సంజీవని పనిచేయకూడదని శాపమిచ్చింది. "నీ శాపం వల్ల సంజీవని నాకు పనిచేయకపోయినా, నా దగ్గర ఉపదేశం పొందినవారికి పనిచేస్తుంది", అని కచుడు పలికి, ధర్మవిరుద్ధంగా ఆలోచించిన ఆమెకు బ్రాహ్మణుడితో వివాహం జరగకూడదని ప్రతిశాపం ఇచ్చాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment