వచనము
కని నీవెవ్వరిదాన విట్లేల యేకతంబ యివ్విపినాంతరకూపంబున నున్న దానవనిన విని దేవయాని యెప్పుడుం దమ విహరించుచున్న యవ్వనంబునకు మృగయావినోదార్థంబు యయాతి వచ్చుటంజేసి తొల్లియుఁ జూచినది గావున నాతని నెఱింగి యిట్లనియె.
(నువ్వెవరివి? ఇలా ఒంటరిగా ఈ అడవిలోని బావిలో ఎందుకున్నావు అని అడిగాడు. వేట కోసం ఎప్పుడూ ఆ అడవికి వచ్చే యయాతిని దేవయాని గుర్తుపట్టి ఇలా అన్నది.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment