వచనము
ఈ వృషపర్వుపురం బేను జొరనొల్ల నెటయేనియుం బోదు ననిన శుక్రుండు నాకు నీవ గతివి నీతోడ నేనును వత్తు ననుచుఁ గూఁతుం బట్టువఱుచుచున్నంత నంతయుఁ జారులవలన నెఱింగి వృషపర్వుండు శుక్రునొద్దకు వచ్చి నమస్కరించి యిట్లనియె.
(ఈ వృషపర్వుడి పురంలో నేను ప్రవేశించను. మరెక్కడికైనా వెళ్తాను అని దేవయాని అనగా, శుక్రుడు, "నాకు నువ్వే దిక్కు. నేను కూడా వస్తాను", అని కూతురిని ఓదారుస్తుండగా ఈ విషయం వృషపర్వుడు వేగుల ద్వారా తెలుసుకొని అక్కడికి వచ్చి శుక్రుడితో ఇలా అన్నాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment