వచనము
అయ్యయాతియు దానిం బట్టువఱచుచుఁ దోడన చని శుక్రుం గని నమస్కరించి యున్న నద్దేవయాని గద్గదవచన యై యధర్మంబున ధర్మంబు గీడ్పఱిచి యిమ్మహీశుం డాసురంబున నాసురియం దనురక్తుండై పుత్త్రత్రయంబు వడసి నా కవమానంబు సేసె ననిన శుక్రుండు యయాతి కలిగి నీవు యౌవనగర్వంబున రాగాంధుడ వై నా కూఁతున కప్రియంబు సేసితివి కావున జరాభారపీడితుండవు గమ్మని శాపం బిచ్చిన నయ్యయాతి శుక్రున కి ట్లనియె.
(యయాతి కూడా ఆమె వెంటే వెళ్లాడు. జరిగిన విషయం దేవయాని చెప్పగా శుక్రుడు కోపగించుకొని, యౌవనగర్వం గల యయాతికి ముసలితనం ప్రాప్తించాలని శపించాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment