వచనము
ఆ విశ్వామిత్రుం డిక్ష్వాకు కుల సంభవుం డైన కల్మాషపాదుం డను రాజునకు యాజకత్వం బపేక్షించి తత్పురోహితుం డైన వసిష్ఠుతో బద్ధవైరుం డయి తదపకారంబు రోయుచున్నంత నొక్కనాఁడు కల్మాషపాదుండు వేఁట పోయి రమ్యా రణ్య భ్రమణ ఖిన్నుం డయి విశ్రమార్థంబు వసిష్ఠాశ్రమంబునకుం జనువాఁడు దన కభిముఖుం డయి వచ్చువాని వసిష్ఠు పుత్త్రుం బుత్త్ర శతాగ్రజు నధికతపశ్శక్తియుక్తు శక్తి యనుమహామునిం గని తెరువు దొలంగు మని రాజాభిమానంబున మెచ్చక పలికిన నమ్మునివరుం డి ట్లనియె.
(విశ్వామిత్రుడు ఇక్ష్వాకురాజైన కల్మాషపాదుడికి యాజకుడు అవ్వాలని, అతడి పురోహితుడైన వసిష్ఠుడితో వైరం కలవాడై అతడికి అపకారం చేయాలని ఆలోచిస్తూ ఉండేవాడు. ఒకరోజు కల్మాషపాదుడు వసిష్ఠుడి ఆశ్రమానికి వెడుతూ వసిష్ఠుడి నూరుమంది కొడుకుల్లో పెద్దవాడైన శక్తి మహాముని ఎదురుగా వస్తూండగా చూశాడు. కానీ రాజగర్వంతో అతడిని లక్ష్యపెట్టక పక్కకు తప్పుకొమ్మని పలికాడు. అప్పుడు అతడు ఇలా అన్నాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment