తేటగీతి
అమిత వివృద్ధ శోక వివశాత్మకుఁ డై మది నాత్మఘాతదో
షమును దలంప కెంతయు విషాదమునన్ బలవద్దవాగ్నిమ
ధ్యము వడిఁ జొచ్చినన్ బృహదుదగ్రశిఖానల మాక్షణంబ యు
ష్ణము చెడి శీత మయ్యె మునినాథున కుగ్రతపంబుపెంపునన్.
(దుఃఖం వల్ల మనసు స్వాధీనం తప్పి, ఆత్మహత్య పాపమని కూడా ఆలోచించకుండా అగ్నిలో ప్రవేశించాడు. కానీ అతడి తపోమహిమ వల్ల ఆ అగ్ని వేడిని కోల్పోయి చల్లబడింది.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment