Tuesday, August 22, 2006

1_7_115 వచనము పవన్ - వసంత

వచనము

ఆ కల్మాషపాదు నొక్కనాఁ డొక్కబ్రాహ్మణుం డధిక క్షుధార్తుం డయి వచ్చి సమాంసంబయిన భోజనం బడిగిన నిచ్చి పోయిన వాఁ డంతఃపురంబున నుండి మఱచి యర్ధరాత్రంబునప్పుడు దలంచికొని తన బానసంబు వానిం బిలిచి యేనొక్కబ్రాహ్మణునకుం గుడువ నిచ్చి వచ్చి మఱచియుండితిం జెచ్చెర నవ్విప్రునకు మాంసంబుతోఁ గుడువంబెట్టు మని పంచిన వాఁడు నింతప్రొద్దు మాంసంబు వడయనేర ననిన నప్పు డారాజు రాక్షసాధిష్ఠితుం డగుటం జేసి మనుష్యమాంసంబుతోనయినం గుడువం బెట్టు మనిన సూపకారుండు వధ్యస్థానంబునకుఁ జని మనుష్యమాంసంబు దెచ్చి యిమ్ముగా వండి పెట్టిన నవ్విప్రుండు దన దివ్యదృష్టిం జూచి దాని మానవమాంసంబుగా నెఱింగి కడు నలిగి.

(ఒకరోజు కల్మాషపాదుడి దగ్గరకు ఒక బ్రాహ్మణుడు వచ్చి మాంసాహారం కావాలని అడిగాడు. అతడు అంగీకరించి అంతఃపురానికి వెళ్లి ఈ విషయం మరచిపోయాడు. అర్ధరాత్రి సమయంలో గుర్తుకు వచ్చి, వంటవాడిని పిలిచి - మాంసంతో ఆ బ్రాహ్మణుడికి భోజనం పెట్టు - అని ఆజ్ఞాపించాడు. అర్ధరాత్రి మాంసం సంపాదించలేను - అని వాడనగా రాక్షసుడు ఆవహించిన కల్మాషపాదుడు - నరమాంసంతోనైనా అతడికి భోజనం పెట్టు - అన్నాడు. వంటవాడు అలాగే వధ్యస్థానానికి వెళ్లి మానవమాంసం తెచ్చి ఆ బ్రాహ్మణుడికి వండిపెట్టాడు. ఆ విప్రుడు అది మానవమాంసం అని తెలుసుకొని, ఆగ్రహించి.)

No comments: