ఉత్పలమాల
వాఁడిమయూఖముల్ గలుగువాఁ డపరాంబుధిఁ గ్రుంకె ధేనువుల్
నేఁ డిట వచ్చె నేకతమ నిష్ఠమెయిన్ భవదగ్నిహోత్రముల్
పోఁడిగ వేల్వఁగాఁ బడియెఁ బ్రొద్దును బోయెఁ గచుండు నేనియున్
రాఁడు వనంబులోన మృగరాక్షసపన్నగ బాధ నొందెనో.
(సూర్యాస్తమయమైనా కచుడింకా తిరిగిరాలేదు. అడవిలో ప్రమాదమేదైనా జరిగిందేమో.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment