వచనము
ఈతనిచేతఁ దొల్లియుఁ బెక్కం డ్రసురులు నిహతు లయిరి వీఁడు మహాబలసంపన్నుండు మంత్రసిద్ధుం డని భీముం బిలిచి యీ బ్రాహ్మణునాపదం దలఁగి నాకు మనఃప్రియంబు సేయు మనిన వల్లె యని భీముం డారక్కసుఁ జంపం బూనె బ్రాహ్మణుండును దనబంధువర్గంబుతో సంతసిల్లె నంత ధర్మార్జుననకులసహదేవులు వచ్చి పరమహర్షపరిపూర్ణుం డై యున్న పవనతనయునాకారం బుపలక్షించి విస్మితులగుచుండ ధర్మతనయుం డల్లనఁ దల్లికి ని ట్లనియె.
(ఇతడు మహాబలవంతుడు - అని భీముడిని పిలిచి - ఇతడి ఆపద తీర్చు - అనగా భీముడు అందుకు అంగీకరించాడు. తరువాత మిగిలిన పాండవులు వచ్చి మహానందంతో ఉన్న భీముడిని చూసి ఆశ్చర్యపడ్డారు. ధర్మరాజు మెల్లగా తల్లితో ఇలా అన్నాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment