Wednesday, August 16, 2006

1_7_39 వచనము కిరణ్ - వసంత

వచనము

ఇ వ్వేళలయందుఁ గ్రుమ్మరియెడువారి నెంత బలవంతుల నైనను రాజుల నయినను నిగ్రహింతుము నన్ను డాయకుం డెడగలిగి పొం డే నంగారపర్ణుం డను గంధర్వుండఁ గుబేరుసఖుండ నెప్పుడు నిందు విహరించుచుండుదు న న్నెఱుంగరె యి వ్వనంబును గంగాతీరంబును నంగారపర్ణంబులు నా జగద్విదితం బులు దీని మానవులు సొర నోడుదు రనిన వాని కర్జునుం డి ట్లనియె.

(ఈ సమయంలో మేము రాజులనైనా నిగ్రహిస్తాము. నా దగ్గరకు రావద్దు. నేను అంగారపర్ణుడనే గంధర్వుడిని. కుబేరుడి మిత్రుడిని. ఈ ప్రాంతంలో ప్రవేశించటానికి మానవులు భయపడతారు - అనగా, అతడితో అర్జునుడు ఇలా అన్నాడు.)h

No comments: