వచనము
అని పురందరనందనుండు గోవిందు ననుమతంబు వడసి మిత్రామాత్యభృత్యసమేతు లయి యిద్దఱు నరిగి యథారుచి ప్రదేశంబుల విహరించుచు నొక్కనాఁడు ఖాండవవనసమీపంబున నొక్కచందనలతాభవనచంద్రకాంతవేదికయందు మందశీతలసురభిమారుతం బనుభవించుచు నిష్టకథావినోదంబుల నుండునంత.
(అని, విహరిస్తూ, ఒకరోజు ఖాండవవనానికి దగ్గరలో కూర్చొని ఉండగా.)
Thursday, December 07, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment