వచనము
నిత్యంబు నిలువరుస నొక్కమానిసి రెండెనుపోతులం బూన్చిన శకటంబున నపరిమితభక్ష్యపిశితమిశ్రాన్నంబు నించికొని పోయిన దానిని వానిని నయ్యెనుపోతులను భక్షించుచు.
(ప్రతిరోజూ ఇంటివరుసన ఒక మనిషి రెండుదున్నపోతులను కట్టిన బండిలో భోజనాన్ని నింపుకొని వెడితే వాడు ఆ అన్నాన్నీ, మనిషినీ, దున్నపోతులనూ తింటూ.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment