వచనము
అనిన విని ద్రోణుం డదరిపడి వానిం జూతము ర మ్మని యర్జునుం దోడ్కొని యనవరతశరాసనాభ్యాసనిరతుం డయి యున్న యేకలవ్యుకడ కేఁగిన నెఱింగి వాఁడు నెదురు పఱతెంచి ద్రోణునకు మ్రొక్కి తన శరీరంబు సర్వస్వంబును నివేదించి యేను మీ శిష్యుండ మి మ్మారాధించి మీప్రసాదంబున నివ్విలువిద్యఁ గఱచితి నని కరంబులు మొగిచియున్నం జూచి ద్రోణుం డట్లేని మాకు గురుదక్షిణ యి మ్మనిన సంతసిల్లి వాఁ డి ట్లనియె.
(అది విని ద్రోణుడు అదిరిపడి, అర్జునుడిని తీసుకొని ఏకలవ్యుడి దగ్గరకు వెళ్లాడు. ఏకలవ్యుడు ద్రోణుడికి నమస్కరించి - మిమ్మల్ని సేవించి నేను విలువిద్య నేర్చుకున్నాను - అని అన్నాడు. అయితే నాకు గురుదక్షిణ ఇవ్వు - అని ద్రోణుడు అన్నాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment