వచనము
అంత ద్రోణుచేత ననుజ్ఞాతుం డయి కర్ణుం డర్జునుచూపిన యస్త్రవిద్యావిశేషంబులెల్ల నశ్రమంబునఁ జూపినఁ జూచి దుర్యోధనుండు దానుం దమ్ములును గర్ణునిం గౌఁగిలించుకొని నాతో బద్ధసఖ్యుండ వయి నాకును బాంధవులకును హితంబు సేసి నారాజ్యభోగంబులును నీవును నుపయోగింపు మనిన నట్ల చేయుదు నని కర్ణుం డాతనితోడి యిష్టసఖిత్వంబున కొడంబడి యిమ్మూఁగిన రాజలోకంబున నీవును జూడఁ బార్థుతో ద్వంద్వయుద్ధంబు చేయవలయు ననిన ధార్తరాష్ట్రమధ్యంబున నున్న యక్కర్ణుం జూచి పార్థుం డి ట్లనియె.
(కర్ణుడు ఆ విద్యలన్నీ అతిసులభంగా ప్రదర్శించాడు. దుర్యోధనుడు సంతోషించి కర్ణుడి స్నేహాన్ని కోరాడు. కర్ణుడు సమ్మతించి - ఈ రాజసమూహం, నువ్వూ చూస్తూ ఉండగా అర్జునుడితో ద్వంద్వయుద్ధం చేయాలి - అన్నాడు. అప్పుడు అర్జునుడు ఇలా అన్నాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment