కందము
కులపాంసను లై యహితం
బులు సేయుచునుండుచుట్టములఁ బొందక యి
మ్ముల నుండు వాఁడ పుణ్యుఁడు
వెలయఁగ గ్రామస్థితైకవృక్షమపోలెన్.
(అపకారం చేసే చుట్టాలను చేరకుండా - గ్రామంలోని ఏకైక వృక్షంలా అనుకూలమైన స్థానంలో ఉండేవాడే పుణ్యాత్ముడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment