ఆటవెలది
నాదు రోదనంబు నన్ను నెఱుంగఁ గ
వలతయేని యమరవల్లభుండ
నా పిఱుంద రమ్ము నావుడు నప్పు డ
వ్వనిత పజ్జ నరిగె వాసవుండు.
(దేవేంద్రా! నా దుఃఖాన్ని గురించి తెలుసుకోవాలనుకుంటే నా వెంట రావలిసింది - అని చెప్పగా ఇంద్రుడు ఆమెను అనుసరించి వెళ్లాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment