1_8_116 వచనము వోలం - వసంత

వచనము

ఇట్లు హితోపదేశంబు సేసి నారదుం డరిగినం బాండవులు దమచేసిన సమయస్థితిం దప్పక సలుపుచు సుఖంబుండఁ గొండొకకాలంబున కొక్కనాఁ డొక్కబ్రాహ్మణుండు మ్రుచ్చులచేతఁ దనహోమధేనువు గోల్పడి వచ్చి యాక్రోశించిన నశ్రుతపూర్వం బయిన యయ్యాక్రోశంబు విని విస్మితుం డయి విజయుండు విప్రుల కయిన బాధ దీర్పక యుపేక్షించుట పాతకం బని యప్పుడ యవ్విప్రు రావించి యిది యేమి కారణం బని యడిగిన నర్జునునకు విప్రుం డి ట్లనియె.

(ఇలా హితోపదేశం చేసి నారదుడు వెళ్లగా పాండవులు తమ ప్రతిజ్ఞను తప్పక పాలిస్తూ సుఖంగా ఉన్నారు. తరువాత ఒకనాడు ఒక బ్రాహ్మణుడు తన హోమధేనువును దొంగలు అపహరించారని ఏడుస్తూ ఉండగా అర్జునుడు ఆ ఏడుపు విని కారణం అడగగా అతడు ఇలా అన్నాడు.)