సీసము
వదలక మ్రుచ్చుల వధియించి నాహోమ
ధేనువుఁ గ్రమ్మఱఁ దెచ్చియిమ్ము
జననుత దానివత్సంబు నిన్నటఁగోలె
నుడుగక యఱచుచునున్నయదియ
బలుకుల కెడ లేదు బాణాసనము గొని
చనుదెమ్ము నాతోడఁ జట్ట ననిన
ద్రౌపదీసహితుఁ డై ధర్మరాజాయుధా
గారంబునం దున్నఁ గార్ముకంబుఁ
ఆటవెలది
బుచ్చికొనఁగఁ దనకుఁబోలమి యెఱిఁగియు
విప్రునార్తరవము వినఁగ నోప
కర్జునుండు నిజశరాసనగ్రహణార్థ
మాయుధాలయమున కరిగె నపుడు.
(అర్జునా! ఆ దొంగలను వధించి నా హోమధేనువును నాకు తెచ్చి ఇవ్వు. మాటలకు సమయం లేదు. వెంటనే ధనుస్సు తీసుకొని నా వెంట రా - అని అతడు అనగా ధర్మరాజు ద్రౌపదితో ఆయుధాల గదిలో ఉన్నాడనీ, అక్కడికి వెళ్లి ధనుస్సు తీసుకోవటం తప్పనీ తెలిసికూడా అర్జునుడు ఆ విప్రుడి ఏడుపు వినలేక అక్కడికి వెళ్లాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment