1_8_180 వచనము విజయ్ - విక్రమాదిత్య

వచనము

నీవు సుభద్రయందు బద్ధానురాగుండ వగుట తొల్లియు నే నెఱుంగుదు నోడకుండుము నీ కోర్కి వసుదేవ దేవకీ దేవులకుం జెప్పి సఫలంబు సేయుదు నని యర్జునునకు హృదయానందంబుగాఁ బలికి యప్పుడ వడిగల చారుల రావించి ద్వారవతియం దర్జునుం డున్న వాఁ డనుకుశలవార్త ధర్మజున కెఱింగింప నింద్రప్రస్థపురంబునకురి బుచ్చియున్నంత నచ్చటికి వచ్చి బలదేవాది యాదవు లతిభక్తు లై యతియకా వగచి యర్జునునకు నమస్కరించి యాతనివలన సర్వతీర్థంబులుఁ దత్సేవాఫలంబులును విని సంతసిల్లి యి వ్వర్షాకాలంబు మాయంద యుండి చాతుర్మాస్యంబు సేసి మమ్ముం గృతార్థులం జేయుం డని ప్రార్థించి పార్థుం దోడ్కొని చని వానికి నన్నపానాది విధులం బరిచరింప సుభద్రం బంచి కన్యాపురంబునందు నివాసంబు సేసిన.

(నీకు సుభద్రమీద అనురాగం ఉందని నాకు ముందే తెలుసు. భయపడకు. నీ కోరిక వసుదేవుడికీ, దేవకీదేవికీ చెప్పి సఫలం చేస్తాను - అని చెప్పాడు. తరువాత అర్జునుడు ద్వారకలో ఉన్నాడన్న విషయం ధర్మరాజుకు చెప్పటానికి వేగులను పంపాడు. అప్పుడే బలరాముడితో యాదవులు వచ్చి, అర్జునుడిని యతిగా భావించి - ఈ వర్షాకాలం ఇక్కడే ఉండండి - అని ప్రార్థించి అతడి సేవ కోసం సుభద్రను నియోగించి కన్యాంతఃపురంలోనే ఉండటానికి ఏర్పాటు చేయగా.)