ఉత్పలమాల
నా కెడ యిమ్ము లెమ్ము కురునాథు మనఃప్రియధర్మపత్ని నే
నేకత మెట్టు లుండుదు మహీపతితోడన పోదుఁ బుత్త్రులం
జేకొని పెన్పు నా పనుపుఁ జేయుము నావుడు మాద్రి దద్దయున్
శోకపరీతచిత్త యగుచుం బృథ కి ట్లనియెం బ్రియంబునన్.
(ఆయనతో నేను వెళ్లిపోతాను. నువ్వు మన సంతానాన్ని పెంచు - అని కుంతి అనగా మాద్రి ఇలా అన్నది.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment