సీసము
తాలాభ మగు విల్లు దాల్చి విరోధుల
నెగచుచునున్నవాఁ డింద్రతనయుఁ
డాతని కెలన మహావృక్షహస్తుఁ డై
యున్నవీరుండు వృకోదరుండు
యంత్రంబు నరుఁ డేసి నప్పుడు పోయిన
యగ్గౌరవర్ణుండు యమతనూజుఁ
డాతనితోడన యరిగిన యిరువురుఁ
గవల వా రర్కప్రకాశ తేజు
ఆటవెలది
లనిన లక్కయింట నగ్నిదాహంబున
నెట్లు బ్రదికి రొక్కొ యిమ్మహాత్ము
లెట్టి పుణ్యదినమొ యేవురఁ జూచితి
మనుచు సంతసిల్లె హలధరుండు
(వారే పాండవులు - అని కృష్ణుడు చెప్పగా - లక్కయింటిలో మంటనుండి వీరు ఎలా బయటపడ్డారో. ఇది ఎంత సుదినం - అని బలరాముడు సంతోషించాడు.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment