వచనము
ఋతుమతి వయిన యష్టమ దివసంబున నేనిం జతుర్దశ దివసంబున నేని శుచి వై శయనంబున నుండి నన్నుఁ దలంపు మనిన నదియుం దద్వచనానురూపంబు సేసి మువ్వురుసాల్వులును నల్వురుమద్రులునుంగా నేడ్వురు గొడుకులం బడసె నది గావున నీవు మాయందు దైవానుగ్రహంబున నపత్యంబువడయు మనినం గుంతిం జూచి పాండురాజు ధర్మ్యం బయిన యొక్క పురాణ కథఁ జెప్పెదఁ దొల్లి స్త్రీలు పురుషులచేత ననావృతలయి స్వతంత్రవృత్తి నఖిలప్రాణిసాధారణం బైన ధర్మంబునం దమతమవర్ణంబులయందు ఋతుకాలంబు దప్పక నియతానియతపురుష లయి ప్రవర్తిల్లుచున్న నుద్దాలకుం డను నొక్కమహాముని భార్య నతిసాధ్వి నధికతపోనిధి యైన శ్వేతకేతుతల్లి ఋతుమతి యైన దాని నొక్క వృద్ధవిప్రుం డతిథి యై వచ్చి పుత్త్రార్థంబు గామించిన శ్వేతకేతుం డలిగి యిది ధర్మవిరుద్ధం బని యాక్రోశించి దాని సహింపనోపక.
(అని ఆమెకు సంతానం అనుగ్రహించింది. కాబట్టి నువ్వు కూడా దైవానుగ్రహంతో మావల్ల సంతానం పొందు - అని కుంతి చెప్పగా, పాండురాజు ఆమెకు ఒక కథ చెప్పాడు - పూర్వం స్త్రీలు భర్తవల్ల కట్టడి లేకుండా ప్రవర్తిస్తూండగా శ్వేతకేతుడనే ముని.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment