కందము
సముఁ డై యుయుత్సుఁ డయ్య
న్నము దుష్టం బగుటఁ జెప్పినను గుడిచె విషా
న్నము నాఁకటిపెలుచను నది
యమృతాన్నం బయ్యె జీర్ణ మై మారుతికిన్.
(యుయుత్సుడు వద్దని చెప్పినా భీముడు ఆకలి వల్ల ఆ అన్నం తిన్నాడు. అది అతడికి జీర్ణమైపోయింది.)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment